Ćwiczenia i spożycie alkoholu: co wiemy, co musimy wiedzieć i dlaczego jest to ważne.

Ćwiczenia i spożycie alkoholu idą ze sobą w parze. Alkohol jest najczęściej używanym narkotykiem rekreacyjnym na świecie. Jego spożycie, często w dużych ilościach, głęboko zakorzeniło się w naszej kulturze. Oczywiście, sportowcy nie są wolni od tego wpływu. Często zdarza się, że spożywają większe ilości alkoholu w porównaniu z populacją ogólną. Pomimo tego, że oczekuje się, aby sportowcy powstrzymali się od spożywania alkoholu. Z tego powodu, że alkohol ma negatywny wpływ na regenerację powysiłkową i wyniki sportowe.

Chociaż ten wpływ jest trudny do wyjaśnienia i zależy od wielu czynników. Między innymi od czasu, który minął od wysiłku, czasu od ostatniego treningu lub zawodów, wcześniejszych kontuzji i oczywiście dawki. Ogólnie można powiedzieć, że spożycie alkoholu, może negatywnie wpłynąć na normalne funkcje układów immunologicznego i hormonalnego, przepływ krwi i syntezę białek. Taki stan może utrudnić regenerację po wysiłku i urazach mięśni szkieletowych. W mniejszym stopniu może wpływać na inne czynniki związane z regeneracją, takich jak nawodnienie i resynteza glikogenu.

Wpływ spożycia alkoholu na organizm.

Spożycie alkoholu ma szkodliwy wpływ na wiele układów w organizmie. Warto wspomnieć jak alkohol wpływa na sprawność człowieka i regenerację.

Mięśnie szkieletowe.

Działanie alkoholu na mięśnie szkieletowe jest bardzo szkodliwe. Po pierwsze, alkohol hamuje przemiany Ca2 +. Działanie to odnotowano w ludzkich włóknach mięśniowych. W konsekwencji osłabia pracę mięśni w cyklu rozluźnienie-skurcz, zmniejszając moc wyjściową. Po drugie, spożywanie alkoholu może osłabiać mięśnie i prowadzić do ich degradacji. Powszechnie wiadomo, że skurcze mięśni, ból i utrata równowagi i orientacji są częstymi objawami nadużywania alkoholu.

Termoregulacja i nawodnienie.

Wpływ alkoholu na nawodnienie i jego działanie moczopędne jest oczywiste. Alkohol działa jak silny diuretyk. W badaniach w 1948 roku wykazano, że po każdym gramie spożytego etanolu obserwowano 10 ml więcej wydalonego moczu. Wtedy wykazano hamowanie uwalniania wazopresyny przez etanol.

Ponadto wykazano, że alkohol działa rozszerzająco na obwodowe naczynia krwionośne. To powoduje kilka komplikacji. Przede wszystkim zwiększa to utratę płynów w wyniku parowania, co dodatkowo zaostrza odwodnienie, które już wynika z wydalania moczu. Ponadto dochodzi do zakłócenia ośrodkowych mechanizmów termoregulacyjnych, co w konsekwencji prowadzi do obniżenia temperatury głębokiej ciała. Wykazano również, że spożycie alkoholu zmniejsza tolerancję na zarówno w wysokie, jak i niskie temperatury otoczenia.

Metabolizm.

Alkohol jest łatwo dostępnym źródłem energii (29 kJ na gram). Ponadto wykazuje szereg działań, które mają wpływ na metabolizm. Hipoglikemia wywołana alkoholem jest jednym z typowych objawów nadużywania alkoholu.

Wykazano, że spożycie dużych dawek alkoholu upośledza glukoneogenezę wątrobową, a następnie produkcję glukozy. Alkohol wywołuje hipoglikemię reaktywną, nasilając wydzielanie insuliny tak samo, jak po posiłku bogatym w węglowodany. Spożycie alkoholu wiąże się z osłabianiem wzrostu stężenia kwasów tłuszczowych w surowicy.

Te fakty mają znaczące konsekwencje dla wydolności treningowej i regeneracji. Dostępność glukozy we krwi odgrywa kluczową rolę w wytrzymałości. Łatwo dostępne zapasy energii są niezbędne do napędzania syntezy białek podczas regeneracji mięśni po wysiłku.

Funkcje neurologiczne.

Alkohol jest dobrze znanym środkiem depresyjnym. Zmniejsza pobudliwość ośrodkowego układu nerwowego (OUN) i aktywność mózgu. Spożycie alkoholu powoduje zaburzenia równowagi, czasu reakcji, spostrzegawczości, rozpoznawania, pamięci i dokładności.

Powoduje zaburzenia długości i jakości snu, a nawet utratę głębokości snu z krótszym czasem snu REM. I tym samym zwiększeniem snu płytkiego.

Ponadto rośnie poziom serotoniny przy spożyciu alkoholu. Nadmiar serotoniny może spowodować: zwiększoną temperaturę ciała, bóle głowy, zaburzenia snu lub bezsenność, halucynacje, sztywnienie mięśni, przyspieszony tok myślenia („gonitwa myśli”), nadciśnienie tętnicze, nadmierną potliwość, tachykardię, czyli zbyt szybkie bicie serca, drgawki, biegunkę, wymioty, niepokój, krótkotrwałe zaburzenia koncentracji, poszerzenie źrenic i zaczerwienioną skórę.

Sprawność fizyczna. Ćwiczenia i spożycie alkoholu.

Sprawność fizyczna to zdolność do wykonywania aktywności fizycznej lub ćwiczeń fizycznych z wykorzystaniem własnego ciała. Sprawność fizyczna łączy w sobie kilka cech, takich jak wydolność krążeniowo-oddechowa i siła mięśni.

Pojawiają się dowody, które sugerują, że trening interwałowy o wysokiej intensywności (HIIT) jest skuteczną strategią uzyskania poprawy wydolności krążeniowo-oddechowej i siły mięśni. Taki trening to powtórzane (<45 s) intensywne ćwiczenia (na 85–95% maksymalnego tętna) przeplatane okresami odpoczynku lub aktywnej regeneracji o niższej intensywności. Co więcej, HIIT jest mniej czasochłonną metodą treningu, która pozwala jednocześnie zmaksymalizować potencjalne korzyści płynące z ćwiczeń.

Ćwiczenia i spożycie alkoholu: regeneracja.

Po treningu optymalny odpoczynek i odpowiednie odżywianie są kluczowe. Aby umożliwić nie tylko odzyskanie zapasów energii. Ale także usunięcie, regenerację, naprawę i ochronę zniszczonych lub zużytych struktur mięśni i kości. Wprowadza to organizm w stan adaptacji z superkompensacją. To znaczy, że zwiększona jest zdolność oksydacyjna mięśni szkieletowych, zwiększona zawartość glikogenu spoczynkowego, zmniejszone tempo utylizacji glikogenu i produkcji mleczanu i zwiększona zdolność do utleniania lipidów całego ciała i mięśni szkieletowych. Te mechanizmy adaptacyjne poprawiają wydajność ćwiczeń, promują zdrowie oraz dobre samopoczucie.

Jedną z powszechnych praktyk żywieniowych po wysiłku fizycznym jest spożywanie piwa. Piwo jest jednym z najczęściej spożywanych napojów na świecie. Jest też często spożywane przez dorosłych po wysiłku fizycznym w krajach zachodnich. W kulturze zachodniej spożywanie piwa i innych napojów alkoholowych często promuje się jako aspekt zajęć sportowych. Szczególnie w kontekście rekreacyjnym lub w celu tworzenia więzi z drużyną w ramach świętowania i relaksu po meczu.

Piwo zawiera głównie wodę (90%), ale zawiera również pewną ilość alkoholu (w przybliżeniu od 3,5 do 7%). Piwo może mieć negatywny wpływ na nawodnienie, regenerację i wydolność fizyczną ze względu na tę zawartość alkoholu. Te negatywne skutki mogą wiązać się ze zmniejszoną produkcją testosteronu i jego późniejszym wpływem na syntezę białek i adaptację oraz regenerację mięśni. W tym samym czasie wzrasta wydalania moczu z organizmu ze względu na hamujący wpływ etanolu na uwalnianie wazopresyny.

Trening interwałowy i piwo.

Podstawową hipotezą w niektórych badaniach było to, że HIIT poprawiłby wydolność krążeniowo-oddechową i siłę mięśni. Jednocześnie spożycie alkoholu, nawet w umiarkowanych ilościach, może zmniejszyć te pozytywne efekty.

Jedno z badań pokazuje, że 10-tygodniowy bardzo wymagający program treningowy poprawia wydolność krążeniowo-oddechową i siłę uścisku dłoni u zdrowych dorosłych. Nie miało na to wpływu jednoczesne dzienne spożycie piwa lub innego alkoholu w umiarkowanych ilościach. Nie stwierdzono znaczącej poprawy siły mięśni. Dlatego umiarkowane i codzienne spożywanie piwa towarzyszącego posiłkom, jak w niniejszym badaniu, wydaje się nie budzić obaw.

Ilość alkoholu wybraną do spożycia oparto na dowodach naukowych. Definiują one umiarkowaną ilość jako dwa do trzech drinków dziennie lub 24–36 g etanolu dziennie dla mężczyzn i jeden do dwóch drinków dziennie lub 12–24 g etanolu dziennie dla kobiet.

Alkohol i wyniki.

Spożywanie alkoholu, zwłaszcza nadmierne spożycie, jest jednym z najpoważniejszych zagrożeń dla zdrowia na świecie. Związek między sportem, ćwiczeniami i spożyciem alkoholu jest wyraźny i trwający od dawna. Alkohol jest nadal najczęściej spożywanym narkotykiem wśród sportowców i osób regularnie ćwiczących. Problemy związane z alkoholem wydają się częściej występować u tych osób. Spożywanie alkoholu jest bezpośrednio wiąże się z odsetkiem urazów doznanych podczas imprez sportowych.

Model spożycia alkoholu w badaniach eksperymentalnych na ludziach był albo ostry (pojedyncza dawka), albo przewlekły (powtarzane dawki przez pewien okres). Badania te sugerowały, że spożywanie alkoholu zmniejsza zużycie glukozy i aminokwasów przez mięśnie szkieletowe. Ponadto niekorzystnie wpływa na zaopatrzenie w energię i upośledza procesy metaboliczne podczas ćwiczeń. Ponadto, przewlekłe spożywanie alkoholu wiąże się ze zmniejszonym polem przekroju poprzecznego włókien mięśniowych.

Istnieją dowody sugerujące, że wysiłek fizyczny zmniejsza zakres uszkodzeń oksydacyjnych powodowanych przez etanol. Zgromadzono liczne dowody epidemiologiczne wskazujące, że umiarkowane spożycie alkoholu może zmniejszyć częstość występowania chorób sercowo-naczyniowych. Dostępne dowody sugerują, że ćwiczenia fizyczne i umiarkowane spożycie alkoholu mogą mieć korzystny wpływ na krzepnięcie krwi i fibrynolizę.

Podczas gdy, sporadyczne i przewlekłe spożywanie alkoholu wiąże się zwykle z niekorzystnymi zmianami w agregacji i czynności płytek krwi. Dobrze udokumentowano, że spożywanie alkoholu osłabia układ odpornościowy i tym samym obronę organizmu przed patogenami. Coraz więcej dowodów wskazuje na to, że przewlekłe spożywanie alkoholu wiąże się z niekorzystnym wpływem na narządy, w tym mózg, układ sercowo-naczyniowy i wątrobę.

Wydolność tlenowa – ćwiczenia aerobowe.

Istnieje literatura, która pokazuje, że alkohol ma szkodliwy wpływ na wytrzymałość. Istnieje próg, w którym alkohol wpływa na wydolność tlenową. Badania opisują próg zatrucia alkoholem wynoszący 20 mmol / l etanolu. Zarówno w badaniach na zwierzętach, jak i na ludziach. Powyżej tego progu spadki wydajności stały się znaczące.

Wydolność beztlenowa – ćwiczenia anaerobowe.

Istnieje długa lista symptomów związanych ze spożyciem alkoholu. W większości literatury nie udało się jednak ustalić istotnego związku przyczynowo-skutkowego między alkoholem a wydolnością beztlenową. Przeprowadzono jedyne badanie, w którym zidentyfikowano wpływ alkoholu na wyniki sprinterskie. W badaniu tym zbadano pięciu sprinterów, którzy wykorzystali czas sprintu jako miarę wyników. Ustalili szkodliwy, choć niespójny związek między dawką alkoholu a wydajnością sprintu. Alkohol był spożywany bezpośrednio przed testem wysiłkowym. Więc dane te ograniczają się do ostrych skutków zatrucia alkoholem i nie odnoszą się do bardziej przewlekłych objawów kaca. Ostatnie badania nie były w stanie potwierdzić tych ustaleń. Nie zaobserwowano zmian w charakterystyce siły po ostrym spożyciu alkoholu.

Regeneracja po wysiłku.

Procesy zapalne są różnie modulowane przez przewlekłe i ostre używanie alkoholu. Długotrwały alkoholizm wiąże się z wysokim stężeniem mediatorów prozapalnych w krążeniu.

Spożycie alkoholu bezpośrednio po długotrwałych ćwiczeniach na rowerze ma niewielki wpływ na upośledzenie ponownej syntezy glikogenu. Działanie to jest częściowo uzależnione od zastępowania węglowodanów przez alkohol w posiłkach o odpowiedniej wartości energetycznej. Badanie glikogenu w ciągu 24 godzin po wysiłku i spożyciu alkoholu nie wykazało długoterminowego szkodliwego wpływu spożycia alkoholu na zapasy glikogenu w mięśniach.

Szczególne znaczenie dla regeneracji siłowych sportowców ma zwiększona synteza białek, która zachodzi po wysiłku, aby ułatwić naprawę mięśni. Spożycie ostrego alkoholu zmniejsza syntezę białek mięśniowych w sposób zależny od dawki i czasu. Wykazano w badaniach, że alkohol przede wszystkim upośledza syntezę białek. Funkcjonalnie, spożywanie umiarkowanych ilości alkoholu nasila utratę siły związaną z forsownymi ćwiczeniami.

Ćwiczenia i spożycie alkoholu: implikacje fizjologiczne i hematologiczne.

Związek między alkoholem a zdrowiem jest złożony i wieloaspektowy. Pomimo znanych zagrożeń dla zdrowia mniejsze spożycie alkoholu niekoniecznie przekłada się na lepszy stan zdrowia. Dziesiątki lat temu po raz pierwszy użyto krzywej w kształcie litery U do zobrazowania związku między alkoholem a śmiertelnością. To 10-letnie badanie wykazało, że osoby z umiarkowanym spożyciem alkoholu miały najniższe wskaźniki śmiertelności. Co sugeruje, że całkowity brak alkoholu wiązał się z takim samym ryzykiem jak duże spożycie. Okazało się, że wpływ alkoholu na śmiertelność był w dużej mierze spowodowany spadkiem liczby chorób serca u osób pijących umiarkowanie. Było to zaskakujące, ponieważ alkohol może mieć działanie kardiotoksyczne. Odkrycia te skłoniły do ​​dalszych badań nad nawykami zdrowotnymi osób pijących umiarkowanie. Zaczął się pojawiać profil umiarkowanie pijących, obejmujący aktywność fizyczną, pożywną dietę i inne zachowania prozdrowotne.

Chociaż prawdziwość związku między umiarkowanym spożyciem alkoholu a lepszym zdrowiem została zakwestionowana. Jednocześnie dziesięciolecia badań nad nawykami zdrowotnymi osób pijących umiarkowanie skupiły się na aktywności fizycznej. Doprowadziło to do zidentyfikowania pozytywnego związku między aktywnością fizyczną a spożyciem alkoholu.

Ćwiczenia w terapii wyjścia z nałogu.

Kilka dużych badań populacyjnych wykazało, że osoby aktywne fizycznie również piją umiarkowanie. W związku z tym, zaczęto wdrażać ćwiczenia w terapii nałogu alkoholowego oraz zaburzeń związanych z chorobą alkoholową (AUD).

Idea, że ​​aktywność fizyczna i alkohol są ze sobą powiązane, nie jest nowa. Ćwiczenia i spożycie alkoholu ma wspólne zależności, które były badane od dziesięcioleci. Wiele z tych badań wskazuje na większe spożycie alkoholu przez sportowców w porównaniu z ich rówieśnikami niebędącymi sportowcami. Picie idzie w parze z aktywnością sportową, ponieważ zespoły wspólnie świętują zwycięstwa (lub opłakują przegraną). Ponadto związek między aktywnością fizyczną a spożyciem alkoholu widać również u studentów, którzy nie są sportowcami. A także na osoby, które nie uczęszczają na studia i nie uprawiają sportów zespołowych. W jednym z badań okazało się, że w porównaniu z abstynentami, osoby pijące umiarkowanie (4–7 drinków tygodniowo dla kobiet, 8–14 dla mężczyzn) były dwukrotnie bardziej zaangażowane w aktywność fizyczną. Ponadto wraz ze wzrostem aktywności treningowej rosło spożycie alkoholu. Analiza danych dostarczonych przez badania wykazała, że osoby miały tendencję do picia więcej w dni, w których były bardziej aktywne.

Wpływ alkoholu na mózg.

Analiza wpływu alkoholu i ćwiczeń na mózg jest ważna. Pozytywny związek między wysiłkiem fizycznym a spożyciem alkoholu może częściowo wynikać z faktu, że oba dają nagradzające bodźce. Te bodżce wywołują aktywność na tym samym szlaku w mózgu. Jest to zestaw struktur i obwodów łączących, które rozciągają się od śródmózgowia do przodomózgowia. Ta część mózgu wyewoluowała, aby reagować na nagrody, które sprzyjają przetrwaniu, takie jak seks, jedzenie lub ćwiczenia.

Na przykład wysiłek fizyczny zwiększa uwalnianie dopaminy i innych monoamin [takich jak serotonina i norepinefryna]. Powoduje również uwalnianie endogennych opioidów, takich jak endorfina. Dlatego ćwiczenia fizyczne są naturalną nagrodą. Stąd ludzie zorientowali się, jak sztucznie stymulować neuronowe obwody nagrody za pomocą narkotyków, a alkohol stanowi dobry przykład.

Trochę historii.

Alkohol jest substancją występującą naturalnie i nawet ssaki inne niż ludzie dobrowolnie spożywają go w postaci sfermentowanego materiału organicznego. Jednak ludzie rozpoczęli celową fermentację w okresie neolitu. Być może wynikało to z tego, że inne gatunki również go poszukiwały w naturze. W wyniku celowej fermentacji powstają napoje o wysokiej zawartości alkoholu, które stanowią wysoce satysfakcjonujące, ponadfizjologiczne bodźce o potencjale uzależniającym. Zatem zarówno wysiłek fizyczny, jak i alkohol są zdolne do aktywacji tego samego szlaku w mózgu. Jak wszystkie narkotyki, alkohol nasila aktywność dopaminy w mózgu. Co więcej, zarówno doraźne, jak i powtarzane podawanie alkoholu zwiększa produkcję endogennych opioidów w mózgu. Rzeczywiście, nagradzające efekty alkoholu mogą wynikać pośrednio z jego wpływu na endogenną aktywność opioidów.

Innym ważnym obwodem, na który wpływają zarówno wysiłek fizyczny, jak i alkohol, jest część mózgu biorąca udział w metabolizmie energetycznym i reakcji na stres. Ćwiczenia fizyczne stanowią wyzwanie dla równowagi organizmu, ale są przewidywalną i dobrowolną formą „stresu”, którego praktykowanie wydaje się stabilizować funkcje mózgu. Wydaje się, że efekt treningu pomaga w redukcji zaburzeń lękowych. Alkohol również wpływa na tę samą część mózgu i umiarkowana dawka tłumi lęk.

Można sobie wyobrazić, że ludzie, mogą regularnie angażować się w jedno i drugie, aby przedłużyć sobie życie. Ale dotyczy to wyłącznie tych, którzy nie są uzależnieni ani od alkoholu, ani od ćwiczeń fizycznych. Pozytywny związek między aktywnością fizyczną a spożyciem alkoholu może początkowo wydawać się paradoksalny, ponieważ aktywność fizyczna jest uważana za zdrowe zachowanie, a nadmierne spożywanie alkoholu jest zwykle klasyfikowane jako niezdrowe.

Motywacja do picia i ćwiczeń.

Pozostaje pytanie: kim są ci ludzie, którzy piją i ćwiczą? Rozważając to pytanie, możemy zapytać bardziej szczegółowo o motywacje, które mogą leżeć u podstaw obu zachowań. Zgodnie z tą perspektywą zidentyfikowali trzy rodzaje motywacji do podejmowania aktywności fizycznej: autonomiczna, kontrolowana i instynkty. Motywacje autonomiczne wiążą się z wewnętrznymi interesami i dobrze zintegrowanymi wartościami. Podczas gdy, motywacje kontrolowane wiążą się z motywacjami zewnętrznymi i zachowaniami opartymi na zewnętrznych wydarzeniach, oczekiwaniach innych i różnego rodzaju presji zewnętrznej.

Zbadano również motywacje autonomiczne i kontrolowane w odniesieniu do picia. Większość wyników badań sugeruje, że kontrolowane motywacje są silniej związane z piciem.

Zidentyfikowano i dogłębnie zbadano cztery ogólne motywy picia. Należą do nich motywy społeczne, wzmocnienia, radzenie sobie i konformizmu. Motywy społeczne to picie w celu zabawy z innymi i ułatwienie w sytuacjach towarzyskich. Motywacja wzmocnienia, często silnie skorelowane z motywami społecznymi, odnosi się do picia jako środka wzmacniania afektu (np. wrażeń) lub dobrego samopoczucia. Motywy radzenia sobie odnoszą się do picia jako sposobu ucieczki lub uniknięcia negatywnych uczuć. Wreszcie motywy konformizmu, które są najmniej powszechnie akceptowane, odnoszą się do picia w celu uniknięcia odrzucenia ze strony innych. Te motywacje do picia mogą pokrywać się z tymi, które ludzie mają, angażując się w aktywność fizyczną. Na przykład zidentyfikowano motywacje interpersonalne do podejmowania ćwiczeń. Są co najmniej cztery możliwe motywy: ciężka praca, dobra zabawa, świętowanie, wizerunek ciała i poczucie winy.

Ćwiczenia i spożycie alkoholu. „Pijakoreksja”.

Postrzeganie ciała i ćwiczenia wiążą się ze sobą, i ten związek może być potencjalnie szkodliwy. Ćwiczenia mogą funkcjonować jako narzędzie do rozwiązywania problemu negatywnego postrzegania własnego ciała. Jednak nadmierne ćwiczenia poprawiające postrzeganie własnego ciała są również cechą charakterystyczną zaburzeń odżywiania, zwłaszcza u mężczyzn. Niezadowolenie z ciała wiąże się z wyższym poziomem picia. Przy czym ten mechanizm zawiera w sobie potrzebę zmniejszenia negatywnych uczuć.

Niedawno pojawiło się określenie „pijakoreksja” na określenie pomijania posiłków lub nadmiernego wysiłku fizycznego w celu „zgromadzenia” kalorii na przyszłe upijanie się. Podstawowym motywem takiego zachowania jest unikanie przybierania na wadze i częściej występuje ono u kobiet niż u mężczyzn. Dlatego ćwiczenia i spożycie alkoholu potrzebują dogłębnej analizy motywacji leżących u podstaw powiązań między nimi. Poczucie winy to negatywna, skupiona na moralności, samoświadoma emocja związana ze zmianą zachowania. Takiego jak nadmierne picie („Nie powinienem był pić tak dużo zeszłej nocy”). Kiedy ludzie mają poczucie winy, pragną złagodzić to nieprzyjemne uczucie poprzez zadośćuczynienie za swoje zachowanie. Na przykład poprzez angażowanie się w zachowania prozdrowotne, takie jak ćwiczenia. Zatem poczucie winy wiąże się z pozytywnymi, odpowiedzialnymi zachowaniami, pracą nad poprawą własnego ja.

Ćwiczenia i spożycie alkoholu a samoświadomość.

Cechy osobowości wpływają zarówno na zachowania związane z ćwiczeniami, jak i zachowania związane z piciem. Na przykład osoby z dużą samoświadomością częściej ćwiczą i rzadziej piją dużo. Podczas gdy osoby ekstrawertyczne częściej piją alkohol i angażują się w inne niezdrowe zachowania. Cechy osobowości prawdopodobnie również wpływają na związek między aktywnością fizyczną a spożyciem alkoholu.

Czynniki społeczne mogą również odpowiadać za związek między ćwiczeniami a spożywaniem alkoholu. Osoby nieśmiałe i niespokojne piją mniej (pod względem ilości i częstotliwości) niż ich rówieśnicy, którzy nie są nieśmiali lub niespokojni. Uważa się, że ten negatywny związek między nieśmiałością a piciem istnieje po części dlatego, że osoby nieśmiałe rzadziej znajdują się w sytuacjach społecznych, w których występuje picie. Również lęk może uniemożliwiać osobom podejmowanie aktywności fizycznej, ponieważ pragną unikać sytuacji, w których są oceniane na podstawie wyglądu fizycznego.

W niektórych badaniach stwierdzono, że osoby regularnie uprawiające aktywność fizyczną rzadziej zapadają na choroby psychiczne, takich jak duża depresja, agorafobia, zespół lęku uogólnionego i fobia społeczna.

Czy ćwiczenia pomagają w odwyku?

Niektóre badania ujawniły, że wzmożony wysiłek fizyczny nie miał pożądanego wpływu na zmniejszenie spożycia alkoholu. W literaturze nie ma jednoznacznego stwierdzenia, że zaangażowanie w ćwiczenia zmniejsza picie alkoholu.

Ćwiczenia i spożycie alkoholu: Wnioski.

Zarówno wpływ alkoholu na fizjologię człowieka, jak i parametry determinujące wyniki sportowe są wieloczynnikowe i niezwykle skomplikowane. Sportowcy i osoby ćwiczące powinni zachować ostrożność, spożywając alkohol po intensywnych ćwiczeniach.

Należy skupić się zamiast tego na skutecznych strategiach żywieniowych, w celu przyspieszenia regeneracji.

Zakończenie.

I to już wszystko na dziś. Mam nadzieję, że ten temat jest dla Was interesujący i że zachęciłam Was do odkrywania tajemnic własnego ciała i umysłu. Jeśli chciałybyście przeczytać o innych sprawach z tej tematyki, to napiszcie o tym w komentarzach pod tym artykułem. Jeżeli coś pominęłam, a chciałybyście o tym przeczytać, to również piszcie komentarze pod tym artykułem. Jeśli macie propozycje innych tematów, to zapraszam do dzielenia się nimi pod tym artykułem albo wysłania wiadomości przez formularz, który znajduje się na dole podstrony Moja filozofia.

Źródła.

1. Influence of daily beer or ethanol consumption on physical fitness in response to a high-intensity interval training program. The BEER-HIIT study; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7254771/
2. Association Between Alcohol Sports Sponsorship and Consumption: A Systematic Review; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5091292/
3. Alcohol: impact on sports performance and recovery in male athletes; https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/24748461/
4. Sports Participation and Problem Alcohol Use; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4003557/
5. The effect of alcohol on athletic performance; https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16822341/
6. Interaction between alcohol and exercise: physiological and haematological implications; https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15730339/
7. Alcohol consumption and sport: a cross-sectional study of alcohol management practices associated with at-risk alcohol consumption at community football clubs; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3751764/
8. Exercise and Alcohol Consumption: What We Know, What We Need to Know, and Why it is Important; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4629692/
9. Alcohol usage in sport and exercise; https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20575805/
10. Alcohol, Athletic Performance and Recovery; https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3257708/